Përgatiti: Fatlum Jashari
“Njohja de-fakto e Kosovës”, “sulmi terrorist” dhe “masa ndëshkuese”, janë tri fraza që u shmangën nga presidentja e Komisionit Evropian, Ursula Von Der Leyen, në vizitën e saj në Beograd.
Në prani të saj, presidenti serb Aleksandar Vucic me krenari tha se “njohja e Kosovës nuk është fare çështje për Serbinë”.
Duke konstatuar nuanca më të buta në komunikimin me Serbinë, profesori i diplomacisë në Paris, Valon Murtezaj, vlerësoi se kjo është një strategji afatgjate e BE-së, si tërësi, për të afruar Serbinë me perëndimin.
“BE-ja ende e sheh një lloj hezitimi të Serbisë, në ecjen përpara në anëtarësimin në BE, duke pasur parasysh relacionet e Serbisë me Rusinë dhe me Kinën, kohëve të fundit sidomos, dhe për këtë arsye është kjo gjuhë e komunikimit. Mund të jetë e vërejtshme. Megjithatë, për herë të parë në mënyrë më eksplicite është kërkuar nga Serbia njohja de-fakto e shtetit të Kosovës, nga ana e tre liderëve të shteteve kryesore të Evropës”, tha Murtezaj.
Me gjithë mungesën e vullnetit për integrim, sot për sot, profesori Murtezaj theksoi nëse Serbia synon BE-në, në planin afatgjatë, nuk do të jetë i mundur qëndrimi mes perëndimit, në një anë, dhe Rusisë e Kinës, në anën tjetër.
Në këtë kontekst, pavarësisht nuancave e gjuhës aktuale, ai vlerësoi se njohja e Kosovës është çështje kohe.
“Sido të jenë shprehjet, të gjithë e dinë se për çfarë flitet. Kosova është shtet i pavarur dhe sot apo nesër Serbia duhet ta njohë. Ky është realitet i pakthyeshëm. Nuancat e komunizmit nga BE-ja shpeshherë duken kështu ironike, duke ditur se me kë kanë të bëjnë, megjithatë, qasja e BE-së është serioze dhe ata janë të kujdesshëm, sepse në fund të fundit e shohin edhe Serbinë si partner të BE-së në një afat kohor më të largët”, tha Murtezaj.
Në tone e konkluzione krejt ndryshe nga krerët shtetërorë të Gjermanisë, Francës dhe Italisë, pas takimeve në Bruksel, javën e kaluar foli edhe Përfaqësuesi i Lartë për Politikë të Jashtme dhe Siguri i BE-së, Josep Borrell.
