Një anije e mbytur një shekullore është rishfaqur pranë brigjeve të Manitowoc, Wisconsin, falë zbulimit aksidental nga një peshkatar vendas. Rimorkiatori prej druri, JC Ames , i cili u fundos qëllimisht në vitin 1923, u gjet më pak se dhjetë metra nën sipërfaqen e niqenit Michigan . Zbulimi u konfirmua më vonë nga Shoqëria Historike e Wisconsin , e cila detajoi historinë dhe rëndësinë e anijes në një raport të dedikuar.
Anija e mbytur u gjet nga Christopher Thuss, një peshkatar me një lidhje unike personale me botën e gjuetisë së anijeve të mbytura — ai është nipi i të ndjerës Suzze Johnson, e njohur në rajon si “Suzze e Anijes së Mbytur”. Johnson kaloi vite duke eksploruar Liqenin Michigan nga avionë të lehtë dhe madje edhe me parashutë të motorizuar, duke fituar reputacionin për zbulimin e anijeve të harruara. Vetëm në vitin 2015, ajo gjeti tre anije të mbytura në vetëm tre ditë. Trashëgimia e saj vazhdon përmes Thuss, zbulimi i të cilit sjell një kapitull të ri në historinë detare të Wisconsin.
“Këto lloj zbulimesh janë gjithmonë kaq emocionuese sepse lejojnë që një pjesë e historisë së humbur të rishfaqet”, tha Tamara Thomsen , arkeologe detare në Shoqërinë Historike të Wisconsin. “Ajo qëndroi aty për më shumë se njëqind vjet dhe më pas u rikthye në radarin tonë krejt rastësisht.” Rimorkiatori ndodhej pak në veri të dallgëthyesit në Manitowoc, në ujëra çuditërisht të cekëta, duke e bërë zbulimin të arritshëm dhe shumë të dukshëm.
Hetuesit u habitën nga gjendja jashtëzakonisht e pastër e rrënojave. Kishte shumë pak midhje quagga, një specie pushtuese e zakonshme në Liqenet e Mëdha, të ngjitura në trupin prej druri. Ky detaj i bëri ekspertët të besonin se anija ishte varrosur nën rërë për pjesën më të madhe të shekullit të kaluar. Vetëm ndryshimet e fundit në terrenin nënujor – ndoshta për shkak të rrymave ose stuhive – mund ta kenë zhvendosur rërën dhe ta kenë zbuluar rimorkiatorin edhe një herë.
Ky lloj ruajtjeje natyrore ofron një mundësi të rrallë. Ndryshe nga rrënojat e anijeve që janë ekspozuar për dekada të tëra, JC Ames tregon ndotje biologjike ose prishje të kufizuar, duke u dhënë historianëve një pamje më autentike të ndërtimit të anijeve nga fundi i shekullit të 19-të. Gjendja e saj e bën atë gjithashtu një vend tërheqës për kajakistët dhe ata që bëjnë snorkeling, pasi rimorkiatori qëndron në ujëra të qeta dhe të cekëta brenda kufijve të Rezervatit Kombëtar Detar të Bregut të Anijeve të Mbytura të Wisconsin-it, i mbrojtur nga qeveria federale.
E ndërtuar në vitin 1881, JC Ames fillimisht ishte projektuar për të transportuar lëndë druri, një mall i rëndësishëm në rajon gjatë zgjerimit industrial të fundit të shekullit të 19-të. Me kalimin e kohës, përdorimi i saj u zhvendos në transportimin e llojeve të ndryshme të ngarkesave, duke përfshirë vagonët e trenit – një simbol i përshtatshmërisë së rimorkiatorit dhe ndërlidhjes në rritje të transportit tokësor dhe liqenor në atë epokë.
Deri në vitin 1923, rimorkiatori kishte arritur fundin e jetës së tij operative dhe u çmontua dhe u fundos qëllimisht, një praktikë rutinë në atë kohë për anijet e nxjerra nga përdorimi. Sot, ky akt asgjësimi është bërë një dhuratë e papritur për arkeologët detarë, duke ofruar një artefakt të ruajtur mirë nga një periudhë transformuese në tregtinë dhe transportin e Midwest-it.
