Në Qendrën Klinike Universitare të Kosovës shpeshherë trajtohen fëmijë të cilët përballen me mungesën e përkujdesjes prindërore. Këta fëmijë, të braktisur apo të lënë përkohësisht nga familjet e tyre për arsye të ndryshme sociale apo ekonomike, përfaqësojnë një nga kategoritë më të ndjeshme në sistemin shëndetësor. Mungesa e një figure prindërore gjatë qëndrimit në spital ndikon negativisht në aspektin emocional dhe psikologjik të fëmijës.
Stafi mjekësor dhe infermierët në QKUK shpesh marrin rolin e kujdestarëve të përkohshëm për këta fëmijë. Megjithatë, për shkak të ngarkesës së madhe dhe mungesës së resurseve të mjaftueshme, ata nuk mund të ofrojnë vëmendjen dhe kujdesin e njëjtë si një prind. Kjo gjendje shpesh thekson nevojën për ndërhyrje të institucioneve sociale dhe për bashkëpunim të ngushtë me organizata që merren me mbrojtjen e fëmijëve.
Drejtori i Qendrës Klinike Universitare të Kosovës, Osman Hajdari, ka potencuar se për këtë kategori të fëmijeve kanë kujdes të veçantë, ani pse spitalet nuk janë vendbanime dhe as nuk janë të dizajnuara për të përmbushur nevojat emocionale të një fëmije pa familje.
Tutje, Hajdari ka theksuar se ndërhyrja e hershme është kyçe për të parandaluar pasojat afatgjate psikologjike dhe sociale.
Në përfundim, trajtimi i fëmijëve pa përkujdesje prindërore në QKUK mbetet një çështje që kërkon angazhim të shumëanshëm, duke filluar nga sektori shëndetësor, social, e deri te shoqëria civile. Këta fëmijë nuk kanë vetëm nevojë për trajtim mjekësor, por edhe për dashuri, siguri dhe përkujdesje të vazhdueshme që mund t’u garantohet vetëm përmes një qasjeje të koordinuar dhe humane./atvlive.tv/
