John Sweller, një nga studiuesit më të rëndësishëm të shkencës së të mësuarit ka sugjeruar se arsimtarët duhet të paraqesin informacion pa detaje të panevojshme. Përndryshe, truri i studentëve mund të mbingarkohet në një rrëmujë intelektuale.
Studimi i fundit i Sweller ofron një pasqyrë të re: truri i njeriut mund të ketë nevojë për pushime të rregullta kur mëson në mënyrë që ta ndihmojë atë të rifreskojë aftësinë e memories.
Shkurtimisht, kërkimi i tij sugjeron se truri i njeriut ka një aftësi mjaft të kufizuar për kujtesën e punës. “Kapaciteti ynë i memories është me të vërtetë i limituar”, tha Sweller këtë javë në një intervistë nga Australia, ku ai është një profesor në Universitetin e Sidneit. “Ne nuk mund ta mbajmë informacionin për më shumë se rreth 20 sekonda pa e përsëritur atë disa herë në qetësi”, shtoi ai. Thjesht provoni të mbani mend një numër të ri telefoni ndërsa bëni ndonjë detyrë tjetër, për ta kuptuar sesi ne nuk mund të mbajmë mend informacione të pafundme në të njëjtën kohë.
“Nëse një student ka probleme të kuptojë diçka, kujtesa e tij e punës është e mbingarkuar”, tha Sweller.
Sekreti për të mësuar është që informacioni që marrim të përputhet me memorien e kufizuar e kujtesës afatshkurtër.
“Për të ruajtur përmbajtjen [në] kujtesën afatgjatë, vetëm sasi shumë të kufizuara të informacionit të ri mund të përpunohen në të njëjtën kohë kur ky informacion u jepet studentëve,” shkroi ai dhe kolegët e tij në një letër të fundit kërkimore.
Sweller dhe studiues të tjerë kanë supozuar prej kohësh se fuqia e kujtesës së punës është konstante – se ajo punon njësoj gjatë gjithë kohës. Në serinë e tij të fundit të eksperimenteve, sidoqoftë, Sweller dhe kolegët e tij zbuluan se kujtesa e punës mund të vuajë nga ajo që ai e quan “shterimi i burimeve”. Me fjalë të tjera, kujtimet tona të punës mund të lodhen nga përdorimi i tepruar.
“Nëse do të jeni përqendruar në diçka për një periudhë të gjatë kohe pa pushim, do të keni disa vështirësi për të vazhduar”, tha ai. Me fjalë të tjera, pas një periudhe të gjatë mësimi të përqendruar, “kujtesa juaj e dobët e punës bëhet më e keqe”.
Duket sikur kujtesa e punës shërohet shpejt sapo dikush të pushojë nga një detyrë sfiduese. Në mënyrë të veçantë, Sweller sugjeron të punosh për 20 ose 30 minuta dhe pastaj të bësh një pushim pesë minuta për t’u rifreskuar. Ai thekson se deri më tani kjo hipotezë është një teori e mbështetur nga disa studime të vogla dhe se nevojiten më shumë kërkime.
Ky aspekt i funksionit të trurit mund të ndihmojë në shpjegimin e një fenomeni të shkencës të njohur si “efekti i ndarjes”. Ky efekt, i cili është përsëritur në shumë studime, zbulon se studentët mbajnë më mirë informacionin nëse sesionet e të mësuarit ndahen me kalimin e kohës në vend se të mbingarkohen në një bllok masiv kohe. Sweller tha se nëse kujtesa e punës konsumohet, kjo mund të shpjegojë pse largimi i seancave të studimit çon në rezultate më të mira.
