Në dhjetëvjeçarin e fundit, remitencat kanë bërë ndryshime thelbësore në jetën e familjeve kosovare. Për shumë familje, dërgesat e të ardhurave nga diaspora janë bërë një “oksigjen ekonomik”, duke garantuar sigurim bazë si ushqim, arsimi dhe shëndetësia. Megjithatë, ky fenomen ka edhe anët e errëta – si vulgarizimi i varfërisë, varësia nga burime jashtë vendit dhe vonesat në zhvillimin e brendshëm të ekonomisë.
Remitancat janë një nga burimet më të zakonshme të të ardhurave në vendet me nivele të larta emigrimi. Sipas Bankës Botërore1 , në vitin 2019, rreth 529 miliardë dollarë u dërguan në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme. Ky numër pritet të rritet në të ardhmen. Remitancat gjithashtu mund të kenë efekte të rëndësishme në ekonominë e vendit pranues. Duke pasur parasysh që remitancat janë praktikisht një pjesë e të ardhurave të dikujt, ndikimi dhe rëndësia e tyre ekonomike është shpesh e dyshtë. Ato ndikojnë në statusin nanciar të buxhetit personal të një individi dhe statusin nanciar të pranuesit dhe familjes së tij. Gjithashtu ato ndikojnë edhe në -uksin ekonomik të vendit marrës përmes investimeve, aktivitetit ekonomik dhe konsumit.
Mbështetja nanciare për buxhetin e ekonomisë familjare të individit zakonisht mundëson aftësi më të madhe nanciare, pra rrit konsumin dhe redukton varfërinë duke rritur të ardhurat e popullsisë. Në të njëjtën kohë, remitancat ndikojnë në zhvillimin ekonomik të vendit marrës: pasi ato përdoren praktikisht për investime dhe prokurime (p.sh. lëndët e para për punëtori, blerja ose rinovimi i pasurive të patundshme, investime të tjera). Ato gjithashtu ndikojnë në rritjen e përgjithshme të prodhimit, tregtisë, tregut të punës, pasuritë e paluajtshme dhe segmentet e tjera të ekonomisë vendore.
Remitancat janë shumë të rëndësishme për Kosovën dhe diasporën e saj, si në aspektin monetar ashtu edhe në atë kulturor. Në Kosovë, shuma e remitancave të pranuara përmes kanaleve të rregulluara në vitin 2019 ishte 1.24 miliardë dollarë ose 15.6% e PBB-së, sipas Bankës Botërore2 . Shuma totale supozohet të jetë edhe më e madhe pasi shumica e remitancave transferohen përmes kanaleve të parregulluara (dërgesat personalisht, përmes ndërmjetësve si drejtuesit e autobusëve, etj.).
Nga pikëpamja kulturore, remitancat shpesh konsiderohen simbol i dashurisë dhe përkushtimit të një emigranti për familjen e tij/saj, dhe në shumë raste edhe për familjen e tij/saj të gjerë. Emigranti ndjen një detyrim moral për të dërguar para në shtëpi, pavarësisht nga nevoja. Në mënyrë të ngjashme, përtuesit presin dërgesa nga anëtarët e familjes së tyre të ngushtë ose të afërmit jashtë vendit. Si rezultat, pjesëtarët e diasporës kosovare dërgojnë para në shtëpi për sa kohë që ata jetojnë jashtë, në shumë raste edhe në kohezgjatje prej 40 vitesh , brez pas brezi.
Pothuajse çdo familje kosovare ka disa të afërm jashtë vendit duke pasur parasysh historinë sociopolitike të vendit dhe pothuajse çdo familje merr mbështetje nanciare nga jashtëPër më tepër, në shumë raste, emigrantët vendosin të mbajnë dhe menaxhojnë nancat e tyre në Kosovë si një mënyrë për të mbajtur lidhje me vendin e tyre të lindjes ose për të pasur një mundësi të hapur për t’u kthyer në Kosovë në të ardhmen.
Ndonjëherë, anëtarët e familjes në Kosovë menaxhojnë -nancat e të afërmve të tyre jashtë vendit së bashku me pasuritë e tyre, si shtëpitë ose bizneset.
Pavarësisht nga vendi i banimit, lidhja me familjet në shtëpi mbetet e fortë ndër breza dhe emigrantët vijnë për vizitë të paktën një herë në vit. Përderisa Zvicra, Gjermania dhe Mbretëria e Bashkuar përbëjnë pjesën më të madhe të -uksit të remitancave në vend, shumë qytetarë kosovarë kanë emigruar në vendet fqinje si Sllovenia, Bosnja dhe Hercegovina dhe Serbia.
