Solstici dimëror është një fenomen astronomik me veçori unike dhe është momenti kur kemi natën më të gjatë dhe ditën më të shkurtër të vitit në hemisferën përkatëse. Solstici dimëror është një kujtesë e harmonisë së natyrës dhe ritmeve ciklike të planetit tonë.
Gjatë solsticit dimëror, Dielli arrin pikën më të ulët në qiell për hemisferën përkatëse. Kjo ndodh për shkak të pjerrësisë prej 23.5° të boshtit të Tokës. Në hemisferën veriore, Dielli ndodhet në pikën më jugore të orbitës së dukshme, ndërsa në hemisferën jugore ndodh e kundërta.
Solistici dimëror zakonisht ndodh më 21 ose 22 dhjetor në hemisferën veriore dhe më 20 ose 21 qershor në hemisferën jugore. Në shumë kultura dhe tradita, solstici dimëror shënon fillimin e dimrit nga pikëpamja astronomike. Rëndësia kulturore dhe historike. Në shumë kultura, solstici dimëror ka një rëndësi të madhe shpirtërore dhe ceremoniale.
Stonehenge në Angli është i njohur si një vend ku njerëzit vëzhgonin solsticin. Saturnalia (një festival romak) dhe festa të tjera, si Yule në kulturat skandinave, ishin të lidhura me këtë moment.
Në shumë tradita moderne, si Krishtlindjet, elementë simbolikë lidhen me dritën dhe rilindjen, një tematikë që reflekton shpresën për kthimin e ditëve më të gjata. Pas solsticit dimëror, ditët fillojnë të zgjaten gradualisht, duke sjellë një rritje të ngadaltë të dritës diellore, e cila ndikon në ritmet biologjike të organizmave dhe në ciklin e jetës natyrore.
