Një gruaje e quajtur dikur “nëna më e keqe e Australisë” i është shfuqizuar dënimi për vrasjen e katër fëmijëve të saj.
Gjykata e Lartë e Uellsit të Ri Jugor vendosi të enjten se provat e përdorura fillimisht për të burgosur Kathleen Folbigg ishin “jo të besueshme”.
56-vjeçarja u fal dhe u lirua nga qeveria e shtetit në qershor, pas 20 vitesh burg.
Zonja Folbigg mirëpriti lajmet e fundit, por tha se provat e pafajësisë së saj ishin “injoruar dhe hedhur poshtë” për dekada të tëra.
“Sistemi preferoi të më fajësonte mua në vend që të pranonte që ndonjëherë fëmijët mund të vdesin dhe vdesin papritmas” tha ajo jashtë gjykatës të enjten.
Rasti i zonjës Folbigg është përshkruar si një nga gabimet më të mëdha të drejtësisë në Australi.
Ajo kishte të bënte me vdekjen e katër fëmijëve të saj të mitur Caleb, Patrick, Sarah dhe Laura – secili prej të cilëve vdiq papritur midis 1989 dhe 1999, në moshën 19 ditë deri në 18 muaj. Prokurorët në gjyqin e saj pretenduan se ajo i kishte mbytur ata.
Rasti u mbështet në prova rrethanore, duke përdorur ditarët e zonjës Folbigg – të cilët nuk u ekzaminuan kurrë nga psikologët apo psikiatër – për ta përshkruar atë si një nënë të paqëndrueshme.
Në vitin 2003, ajo u dënua me 40 vjet burg për vrasjen e Sarës, Patrikut dhe Laurës dhe vrasjen e Calebit.
Në fillim të këtij viti, një hetim historik në rastin e saj arriti në përfundimin se kishte dyshime të arsyeshme mbi fajin e saj, për shkak të gjetjeve shkencore se fëmijët e saj mund të kishin vdekur nga shkaqe natyrore për shkak të mutacioneve tepër të rralla të gjeneve.
Dhe ishin këto prova të reja që çuan në lirimin e zonjës Folbigg nga të gjitha akuzat të enjten, tha shefi i drejtësisë Andrew Bell.
Ekipi ligjor i zonjës Folbigg konfirmoi se tani do të kërkonin kompensim në emër të saj, por nuk tha se sa.
Rasti ka tërhequr vëmendjen globale dhe ka çuar në akuza se sistemi ligjor i Australisë është i ngadalshëm për t’iu përgjigjur shkencës së përparuar.
“Jam mirënjohëse që shkenca dhe gjenetika e përditësuar më ka dhënë përgjigje se si vdiqën fëmijët e mi,” tha zonja Folbigg.
“Megjithatë, edhe në vitin 1999 kemi pasur përgjigje ligjore për të vërtetuar pafajësinë time.
“[Prokurorët] i nxorën fjalët e mia jashtë kontekstit dhe i kthyen kundër meje… Shpresoj se askush tjetër nuk do të duhet të vuajë ndonjëherë atë që pësova unë.”
