Pas një viti historik 2025 që pa çmimin e arit të rritej mbi 60% dhe të thyente më shumë se 50 rekorde, investitorët tani po e kthejnë vëmendjen e tyre nëse metali i çmuar mund ta mbajë trajektoren e tij në rritje në vitin 2026.
Pavarësisht se kryeson “asetet” në performancën nga viti në vit deri më sot, duke e vendosur atë në rrugën e duhur për vitin e tij më të mirë që nga viti 1979, ekspertët mendojnë se ari mund të ketë ende hapësirë për t’u ngjitur vitin e ardhshëm.
Por të tjerë paralajmërojnë se rreziqet mbeten, shkruan Euronews.
Dhe për këtë, thekson shkrimi në fjalë, ndryshe nga vitet e mëparshme kur ngjarje të vetme dominuan trajektoren e arit, ky vit pa faktorë të shumtë në lojë.
Blerjet e vazhdueshme të bankave qendrore, fërkimet e vazhdueshme gjeopolitike, pasiguria e rritur tregtare, normat e ulëta të interesit dhe një dollar amerikan në dobësim, të gjitha së bashku nxitën kërkesën për metalin si një aset të sigurt.
Sipas raportit të fundit të Këshillit Botëror të Arit, tensionet gjeopolitike kontribuan me afërsisht 12 pikë përqindjeje në performancën nga fillimi i vitit, ndërsa dobësia e dollarit dhe normat pak më të ulëta të interesit shtuan edhe 10 pikë të tjera.
Momenti dhe pozicionimi i investitorëve përbënin nëntë pikë, me zgjerimin ekonomik që kontribuoi edhe 10 të tjera.
Bankat qendrore gjithashtu vazhduan të blinin në mënyrë agresive, duke e mbajtur kërkesën e sektorit zyrtar shumë mbi normat para pandemisë.
Parashikimet nga Këshilli Botëror i Arit
Duke parë të ardhmen, Këshilli pret që shumë nga forcat që nxitën rritjen e jashtëzakonshme të arit në vitin 2025 të mbeten relevante në vitin 2026.
Megjithatë, pika e fillimit tani është thelbësisht e ndryshme.
Ndryshe nga fillimi i vitit 2025, çmimet e arit tashmë janë vlerësuar në atë që WGC e përshkruan si “konsensusi makro”.
Këto janë pritjet për rritje të qëndrueshme globale, ulje të moderuara të normave të interesit në SHBA dhe një dollar përgjithësisht të qëndrueshëm.
Në këtë mjedis, Këshilli vëren se ari duket se është vlerësuar mjaft.
Normat reale të interesit nuk po bien më ndjeshëm, kostot e mundësive janë neutrale dhe momenti i fortë pozitiv i parë në vitin 2025 ka filluar të zbehet.
Veç këtyre, “oreksi” i rrezikut i investitorëve mbetet i ekuilibruar, në vend që të anojë vendosmërisht drejt kujdesit ose euforisë.
Si rezultat, në skenarin e saj bazë, WGC e sheh tregtimin e arit brenda një diapazoni të ngushtë në vitin 2026, me performancë të kufizuar midis -5% dhe +5%.
Por perspektiva është larg të qenit e përcaktuar, pasi tre skenarë alternativë mund të formësojnë një rrugë të ndryshme.
Kështu, në një “rrëshqitje të cekët ekonomike” – të karakterizuar nga rritje më e butë ekonomike dhe ulje shtesë të normave të interesit nga Rezerva Federale – ari mund të rritet me 5% deri në 15% ndërsa investitorët zhvendosen drejt aseteve mbrojtëse, duke zgjeruar fitimet e vitit 2025.
Ndërsa në një rënie më të thellë ekonomike, ose “lak fatkeq”, ari mund të rritet me 15% deri në 30%, i nxitur nga lehtësimi më agresiv monetar, rënia e rendimenteve të thesarit dhe flukset e forta të strehimit të sigurt.
Ndërkohë, nëse politikat e administratës Trump arrijnë të rigjallërojnë rritjen, një kthim i reflacionit ka të ngjarë të shtyjë rendimentet dhe dollarin më lart, duke zvogëluar atraktivitetin e arit.
Sipas këtij skenari në rënie, ari mund të bjerë me 5% deri në 20%, veçanërisht nëse pozicionimi i investitorëve përmbyset dhe kërkesa e bankës qendrore dobësohet.
Parashikime nga Wall Street
Pavarësisht një perspektive më të matur nga WGC, bankat kryesore të investimeve vazhdojnë të parashikojnë rritje të mëtejshme për arin në vitin 2026.
J.P. Morgan Private Bank parashikon që çmimet mund të arrijnë midis 5,200 dhe 5,300 dollarëve për ons (4,470–4,560 €/ons), duke përmendur kërkesën e fortë dhe të qëndrueshme si një faktor kyç.
Goldman Sachs parashikon që ari të jetë rreth 4,900 dollarë për ons (4,210 €/ons) deri në fund të vitit të ardhshëm, i mbështetur nga blerjet e vazhdueshme të bankës qendrore.
Ndërsa Deutsche Bank ofron një gamë të gjerë prej 3,950 deri në 4,950 dollarë (3,400–4,260 €/ons), me një rast bazë afër 4,450 dollarëve, ndërsa Morgan Stanley parashikon që çmimet të jenë më afër 4,500 dollarëve (3,870 €/ons), megjithëse paralajmëron për paqëndrueshmëri afatshkurtër.
Mbështetës e këtij optimizmi është akumulimi i vazhdueshëm i arit nga bankat qendrore, veçanërisht në tregjet në zhvillim, si dhe pikëpamja se shumë investitorë institucionalë mbeten të “nën-ekspozuar” ndaj metalit.
Gjithashtu, potenciali për rendimente më të ulëta reale, së bashku me rreziqet globale makro, vazhdon ta bëjë arin tërheqës si një mbrojtje të portofolit.
Megjithatë, rreziqet mund të kufizojnë fitimet e mëtejshme.
Një rimëkëmbje më e fortë se sa pritej në SHBA ose një rimëkëmbje e inflacionit mund ta detyrojë Rezervën Federale të vonojë ose të anulojë uljet e normave të interesit, duke rritur rendimentet reale dhe dollarin, dy pengesa klasike për arin.
Një rrugë konstruktive përpara
Ndërsa një përsëritje e rritjes së jashtëzakonshme prej 60% të vitit 2025 duket e pamundur, ari hyn në vitin 2026 me baza të forta.
Megjithatë, elementët themelorë si pasiguria makroekonomike, diversifikimi i bankës qendrore dhe roli i arit si një mbrojtje kundër paqëndrueshmërisë mbeten të paprekura.
Dhe në një botë që përcaktohet gjithnjë e më shumë nga paparashikueshmëria, ari vazhdon t’u ofrojë investitorëve jo vetëm kthime, por edhe qëndrueshmëri.
Andaj, metali mund të mos jetë më në fazat e hershme të një rritjeje, por “roli i tij si një spirancë strategjike në kohë të pasigurta është larg nga të qenit i zvogëluar”.
