“Divorci gri”: Pse ndarja në moshë të vonshme po rritet dhe si ndikon tek fëmijët e rritur
Fenomeni i divorcit në moshë të vonshme, i njohur edhe si “divorci gri”, po rritet me shpejtësi në mbarë botën. Çiftet që ndahen pas dekadash martese nuk përballen vetëm me një kapitull të ri në jetën e tyre, por edhe me pasoja emocionale që prekin drejtpërdrejt fëmijët e rritur.
Në SHBA, rreth 36% e divorceve sot i takojnë personave mbi 50 vjeç, një rritje e ndjeshme krahasuar me vetëm 8.7% në vitin 1990. Ky trend është i pranishëm edhe në vende të tjera si Koreja e Japonia, duke sfiduar idenë tradicionale të martesës si një lidhje të përjetshme, raporton BBC.
Edhe pse shpesh mendohet se fëmijët e rritur e përballojnë më lehtë ndarjen e prindërve, studimet tregojnë të kundërtën. Shumë prej tyre raportojnë shok, trishtim dhe ndjenja të humbjes, sikur jeta e tyre familjare ka qenë një iluzion. Terapeutja Carol Hughes përshkruan ndjesinë e tyre kështu: “Duket sikur shkëmbi i fortë që ishte familja ime u fundos në një çarje tërmeti.”
Pas divorcit, fëmijët shpesh gjenden në role të reja: të detyruar të marrin anën e njërit prind, të ofrojnë mbështetje emocionale apo edhe këshilla ligjore. Vajzat, sipas studimeve, janë më të prirura të bëhen shtylla emocionale për prindin e lënduar. Në disa raste, kufijtë familjarë thyhen kur prindërit ndajnë me ta detaje intime ose romane të reja, duke i vendosur fëmijët në pozita të pakëndshme.
Pasojat më të dukshme shfaqen në marrëdhënien me baballarët. Studimet gjermane tregojnë se divorci gri shpesh forcon lidhjen me nënën, por dobëson raportin me babanë, edhe kur ai vazhdon të ndihmojë financiarisht. “Gratë ende mbeten ‘drejtoreshat sociale’ të jetës familjare. Pa to, burrat shpesh mbeten si ishuj të izoluar”, shpjegon sociologia Jocelyn Elise Crowley.
Edhe pse nuk ka çështje kujdestarie si në rastin e fëmijëve të vegjël, ndarja prek edhe të rriturit që ende jetojnë me prindërit ose varen financiarisht prej tyre. Një divorc i vonshëm mund të ndikojë në studime, karrierë apo planet e pavarësisë.
Megjithatë, jo çdo histori përfundon me distancim të përhershëm. Shumë baballarë arrijnë të rilidhen me fëmijët pas një kohe, ndërsa disa fëmijë madje përjetojnë një ndjenjë lehtësimi – veçanërisht kur fëmijëria e tyre ka qenë e mbushur me konflikte dhe tensione.
