Lakuriqët “vampirë” të natës janë “vrapues të shkëlqyeshëm” dhe studiuesit kanë treguar se si metabolizmi i tyre është përshtatur për të punuar në një mënyrë të ndryshme nga shumica e gjitarëve.
Njëzet e katër lakuriq nate u kapën nga Belize të Amerikës Qendrore dhe u ushqyen me gjak të pasuruar të lopëve në një studim kanadez.
Studiuesit shikuan dyoksidin e karbonit që nxirrnin në rutinë dhe gjetën gjurmë të aminoacideve, blloqet ndërtuese të proteinave. Raporti i dyoksid karbonit ndaj oksigjenit (raporti i shkëmbimit të frymëmarrjes) qëndroi i njëjtë me të gjitha shpejtësitë.
Studimi sugjeron që burimi kryesor i energjisë i lakuriqëve të natës ishte vakti i gjakut i pasur me proteina, në vend të karbohidrateve dhe yndyrave të ruajtura të përdorura kryesisht nga shumica e gjitarëve të tjerë.
“Kjo tregon sa fort mund të formësohet metabolizmi nga një dietë e specializuar, pasi dieta e lakuriqëve ‘vampirë’ është relativisht e ulët në karbohidrate dhe yndyra”, thonë studiuesit.
Lakuriqët “vampirë” të natës janë vetëm rreth 7-9 centimetra të gjatë, por mund të dyfishojnë peshën e tyre pas një seance të ushqyerjes me gjak.
Ata dalin natën për të zbuluar prenë duke përdorur sensorë të nxehtësisë në trupin e tyre. Një antikoagulues i fortë në pështymën e tyre ndalon mpiksjen e gjakut të gjahut gjatë një vakti.
Lakuriqi “vampir” është një nga speciet e pakta që mund të manovrojë me shkathtësi në tokë. Ai e përdor këtë aftësi për t’iu afruar në heshtje gjahut të fjetur, si bagëtia, derrat dhe pulat, përpara se të bëjë një prerje me dhëmbët e tij të mprehtë si brisk.
Studimi nga Giulia Rossi në Universitetin McMaster dhe Kenneth Welch nga Universiteti i Torontos është publikuar në revistën “Biology Letters”.
