Kulla Eiffel në Paris nuk është gjithmonë po aq e gjatë. Një nga fakti më tërheqës rreth kësaj strukture ikonike është se ajo mund të zgjatet deri në 15 centimetra gjatë verës për shkak të nxehtësisë. Ky fenomen ndodh për shkak të zgjatjes termike të metaleve, një proces natyror ku materiali shtrihet kur ngrohet.
Ndërsa temperaturat rriten, trarët metalikë të kullës zgjaten dhe kjo ndryshon paksa lartësinë e saj. Kur temperaturat bien gjatë dimrit, metali tkurret përsëri, duke rikthyer Kullën në lartësinë e zakonshme. Ky efekt nuk është i dukshëm për vizitorët, por për inxhinierët dhe studiuesit që monitorojnë strukturën, është një tregues i fuqisë dhe fleksibilitetit të materialeve.
Kulla Eiffel, e ndërtuar në vitin 1889 nga Gustave Eiffel, qëndron si një simbol i Parisit dhe është një nga strukturat më të njohura turistike në botë. Ky fenomen i vogël termik tregon se edhe strukturat më të forta kanë një adaptim natyror ndaj ndryshimeve të mjedisit, duke reflektuar mënyrën se si materiali i metaleve reagon ndaj nxehtësisë dhe të ftohtit.
Vizitorët mund të mos e ndiejnë ndryshimin, por kjo gjë e bën Kullën Eiffel edhe më të mahnitshme: një kombinim midis arkitekturës së shkëlqyer dhe ligjeve të natyrës, që e bën çdo vizitë në Paris edhe më të veçantë.
