Disa njerëz janë shumë më rezistentë ndaj të ftohtit se të tjerët, edhe kur temperatura bie ndjeshëm.
Një studim nga Instituti Karolinska ka gjetur arsyen dhe pohon se ky ndryshim nuk është i rastësishëm, por lidhet me gjene specifike. Studimi tregon se një mutacion i zakonshëm gjenetik në gjenin ACTN3, i cili rregullon funksionin e muskujve skeletorë, i bën disa njerëz shumë më rezistentë ndaj të ftohtit.
Rreth një në pesë persona u mungon proteina α-aktinina-3, për shkak të një ndryshimi të thjeshtë gjenetik në ACTN3. Mungesa e kësaj proteine duket se është rritur ndërsa njerëzit modernë migruan nga Afrika në klimat më të ftohta të Evropës dhe Azisë.
Shkencëtarët kanë zbuluar se njerëzit që u mungon α-aktinina-3 mund të mbajnë një temperaturë më të lartë të trupit dhe të ftohen më pak kur ekspozohen ndaj temperaturave të ftohta, krahasuar me ata me nivele normale të proteinës.
Në eksperiment morën pjesë 42 burra të moshës 18-40 vjeç nga Kaunas, Lituani. Vullnetarët u ekspozuan ndaj ujit të ftohtë në 14℃ për deri në 120 minuta, me pushime 10-minutëshe në temperaturë ambienti midis tyre. Pastaj ata u ndanë në dy grupe, varësisht nëse kishin apo jo proteinën α-aktinina-3.
Rezultatet ishin mbresëlënëse:
– Vetëm 30% e pjesëmarrësve që kishin proteinën arritën të përfundonin 120 minutat në të ftohtë.
– Në të kundërt, 69% e atyre që nuk kishin α-aktininë-3 i mbijetuan të gjithë ekspozimit.
Përveç kësaj, studiuesit vlerësuan se sa intensivisht dridheshin pjesëmarrësit. Ata që nuk kishin proteinë dridheshin dukshëm më pak, duke treguar se trupat e tyre gjenerojnë nxehtësi në mënyrë më efikase pa shpenzuar shumë energji.
Ky zbulim është i rëndësishëm: të kuptuarit se si ky gjen ndikon në funksionin e muskujve mund të çojë në trajtime të reja për sëmundje serioze të muskujve siç është distrofia muskulore e Duchenne-it, por edhe për sëmundjet e zakonshme metabolike siç janë obeziteti dhe diabeti i tipit 2.
