Sindroma “Peter Pan” —joshja ndaj një partneri që nuk rritet kurrë
Sindroma Peter Pan përdoret për të përshkruar sjelljet që tregojnë mungesë pjekurie shmangien e përgjegjësive personale dhe profesionale, mungesën e seriozitetit dhe dëshirën për të jetuar vetëm në momentin. Edhe nëse kjo ju kujton partnerin tuaj, ka shumë gjasa që ai t’ju duket sërish joshës.
Meshkujt me këtë sindromë shpesh janë tërheqës, plot energji dhe sharm, por në të njëjtën kohë e kanë të vështirë të marrin përgjegjësi dhe të përfshihen në detyrat e jetës së përditshme. Ata kanë një magjepsje që është njëkohësisht irrituese dhe e parezistueshme.
Ashtu si personazhi fiktiv në film, edhe një partner me “sindromën Peter Pan” mund t’ju ndihmojë të largoheni përkohësisht nga realiteti. Dhe kjo ndjesi çlirimi mund t’ju bëjë të anashkaloni shenjat paralajmëruese, duke ju shtyrë të vazhdoni marrëdhënien me të. Paaftësia e tij për t’u marrë seriozisht me jetën mund të sjellë shumë argëtim, aventura dhe çaste spontane veçanërisht nëse ju vetë keni ardhur nga një familje strikte ku argëtimi ishte i kufizuar.
Shpesh, njerëzit ndihen tërhequr nga ata që mishërojnë cilësi që vetë nuk i kanë përjetuar apo nuk i kanë lejuar vetes t’i shijojnë. Edhe nëse keni qenë e vetmuar për një kohë të gjatë, një person që ju ndihmon të harroni përgjegjësitë mund t’ju duket si një frymëmarrje e freskët.
Por kur kjo ndodh në një periudhë kur jeni në kërkim të stabilitetit apo përparimit profesional, joshja ndaj një “Peter Pan-i” mund të jetë e rrezikshme. Dashuria mund t’ju verbojë, duke ju bërë të injoroni faktin që partneri nuk ka plane, synime apo dëshirë për të ndërtuar të ardhmen. Një lidhje që nis me shumë gaz dhe qeshje mund të shndërrohet shumë shpejt në një realitet që s’përputhet me ëndrrat tuaja.
