Arjetë Krasniqi nga Prishtina ka mësuar artin e punës së dorës nga familjarët e saj, duke e trashëguar këtë pasion brez pas brezi.
Me nostalgji kujton punimin e parë, një eksperiencë që i hapi rrugën një dashurie që më vonë u kthye në profesion.
Ajo thotë se vajzat e saj kanë qenë frymëzimi kryesor për ta ndarë këtë art me të tjerët, për të treguar talentin e saj dhe për t’u dhënë mundësinë njerëzve që të porosisin krijimet e saj.
Sot, Arjeta ndjen krenari që puna e saj vlerësohet nga të tjerët dhe beson se puna e dorës mbetet një pasuri e vërtetë kulturore që duhet ruajtur.
Kronikën e plotë nga ATV mund ta klikoni në linkun më poshtë:
